Over parken en zo.

Voor de kust van Kota Kinabalo ligt het Tunku Abdul Rahman Marine Park. Dat heet een paradijsje op aarde te zijn bestaande uit 5 bountyeilanden waar je eindeloos kunt snorkelen en onbeperkt bounties kunt eten. Volgens de folders. Het grootste eiland - Pulau Gaya - is het eiland waar ook het waterdorp aan grenst waarvan we foto's plaatsten. Duizenden illegale Filipijnen wonen daar in erbarmelijke omstandigheden maar de blote Filipijntjes tussen 1 en 10 hebben geleerd lief te lachen en te zwaaien naar blanke ramptoeristen want dat levert hen af en toe dollars en ringits op. En de toeristen leuke kiekjes..... Maar verder wordt geadviseerd dat paaldorp te mijden wat we dan ook gedaan hebben. Op Palau Sapi kon nog redelijk gesnorkeld worden mits je buiten de snorkelzone ging. En omdat de meeste Japanners, Russen en andere exoten met drie lagen zwemvest angstvallig dicht in de buurt van kniehoog water bleven waar het koraal vermoedelijk al jaren geleden tot grindpad vermalen is, kon ik buiten de toeristenzone nog enigszins van resten schoonheid genieten. Echt waar, ik zag Japanners letterlijk van koraalrest naar koraalrest stappen, kennelijk omdat ze niet konden zwemmen. Laat staan, snorkelen. Niet de eerste keer dat Jappanners hier iets vernielen; Borneo is tijdens WO 2 veroverd door de Jappen waarna de Amerikanen hier weer steden als KK en Sandakan platgegooid heeft. Overigens; onder water zitten wel de mooiste vissen. Gelukkig ook levende nazaten van de papegaaivis die ik daags daarvoor levenloos op de vismarkt tegenkwam.

Het grotere eiland Manukan moet u schrappen als begeerde snorkellokatie. Glashelder water, prachtige palmen en een mooi stukje oerwoud. Maar onder water heeft zich een soort kernexplosie voorgedaan. Niets, maar dan ook niets van het koraalrif is nog in leven. Laat Japanners, Russen en iederen uit heel de wereld die niet weet dat je met je lompe handen, voeten en zwemvliezen van koraal moet afblijven op Manukan gaan snorkelen. Maar ach, wat een lekker water, prachtig weer.

De volgende dag met een busje naar het 100 kilometer verderop gelegen nationale park Mount Kinabalo aan de voet van de gelijknamige berg. Vergis je niet, het ding is ruim 4000 meter hoog en is daarmee de hoogste berg van...... ja, wat was het ook alweer? Zeg maar van deze streek. Het is een toeristische attractie dit ding te beklimmen hetgeen in 2 dagen goed te doen is omdat je al op 1500 meter start en er trappen tot aan de top gaan. Omdat duizenden toeristen mij al voorgegaan waren heb ik geweigerd dit als een sportieve uitdaging te zien en hebben we ons beperkt tot botanische tuinen en wandeltrails. Helaas viel ook hier de flora en fauna enigszins tegen. Althans, voor de oppervlakkige toerist die ik ben.  In werkelijkheid is Mount Kinabalu voor biologen een groot attractiepark met allerlei micro-biotische wondertjes. Borneo is 1 groot oerwoud maar veel leven zit diep verstopt in het groen. Omdat het retourbusje niet kwam opdagen hebben we met een Deens stel maar een taxi genomen. Kost hier allemaal geen drol. En daarmee bevestig ik wat Peter vEG al had gesignaleerd. Ik zeg vooral wat het NIET kost. Oke, ik zal een tipje van onze onkostensluier oplichten. Denk in grootte van habbekratsen en grijpstuivers. Voor nog geen 10 euro kun je hier samen prima uit eten en ook nog 4 biertjes nuttigen terwijl alcohol relatief duur is.

En daarom hebben we vandaag, in plaats van een 6 uur durende busreis van 400 kilometer, gekozen voor een verplaatsing door de lucht met Air Asia naar de stad Sandakan aan de oostkust. Wel een beetje in de buurt waar het Maleisische leger vorige week een opstandige Filipijnse sultan heeft uitgeschakeld, maar ach, je moet het ook een beetje spannend maken.  De prijzen van Air Asia zijn een beetje vergelijkbaar met de NS. Een retourtje Rotterdam-Groningen kost net zo veel als Kota Kinabalu-Sandakan. Dus waarom hobbelen als je kunt zweven?  En lekker snel. Sandakan lijkt wel op KK. Beetje rijk en veel arm. Morgen gaan we apen kijken en woensdag en donderdag met een bootje de jungle-river op. Overnachten ergens in een cabin in het oerwoud. Leuk......